Laatste verslag in 2011!

We vonden het weer eens tijd voor een reisverslag, dus daar gaan we dan... Dit keer vanuit Vietnam want we hebben gisteren Cambodja verlaten!

De laatste keer dat ik een verslag schreef waren we net aangekomen in Battambang, nog steeds samen met Mariska & Patrick, en nu ook samen met Dimitri die we op de boot van Siem Reap naar Battambang hadden leren kennen. De volgende dag gingen we met z'n vijven naar de Bamboo Train. We zaten met z'n vijven op een soort vlot van bamboo wat vast zit aan een rails, zo kom je dus vooruit. Het grappige is dat er maar 1 rails is, dus als je een tegenligger tegen komt moet je steen, papier, schaar doen. Degene die verliest moet z'n 'vlot' eraf halen zodat de ander kan doorrijden! Wij zijn alleen jammer genoeg geen tegenliggers tegen gekomen. De route was mooi, tussendoor de bossen van Battambang. Bij het eindpunt zijn we even gestopt voor we weer verder gingen. Hier hele tijd bij een Cambodjaanse vrouw en haar kinderen gezeten. De vrouw was echt super lief en haar kinderen te schattig. Ze heeft allemaal sieraden voor ons gemaakt van kokosbladeren, een broche, ringen, armbanden! Van alles! Na ongeveer een uur gingen we weer weg, afscheid genomen met een knuffel en ze hebben gezwaaid tot ze ons niet meer zagen! Het zijn maar kleine dingen, maar deze zijn juist zo leuk! Vind die mensen hier echt super tof, zo aardig allemaal! Na de Bamboo Train zijn we naar de Killing Caves geweest, de naam zegt het al, hier zijn duizenden mensen vermoord in de periode van 1975-1979 toen Pol Pot aan de macht was. Voor we bij de caves waren moesten we nog een heel stuk naar boven lopen, Marije had nog last van haar enkel dus hebben wij een motorbike genomen, vervelend zeg... De caves waren echt bizar om te zien, maar zal hier straks bij de Killing Fields wat meer over vertellen, is eigenlijk een beetje hetzelfde verhaal maar dan uitgebreider dus dan hoef ik het maar 1x te doen, haha!

De volgende dag werden we al vroeg door een TukTuk opgehaald, deze heeft ons naar het busstation gebracht van waar onze bus naar Sihanoukville vertrok! Om 08;30 zijn we weggereden voor het eerste gedeelte van de rit, om 14;30 kwamen we aan in Phnom Penh en vanuit daar overgestapt op een andere bus. Deze reed al snel weer weg, om 20;00 kwamen we eindelijk aan in Sihanoukville, onze kerstbestemming! Dat was best een busritje dus... Aangekomen in Sihanoukville moesten we nog op zoek naar guesthouse, ik kan je vertellen: 1 groot drama! Alles zat vol in verband met kerst! Ja, ik weet het, dat hadden we kunnen verwachten! Na 1,5 uur gezocht te hebben hadden we eindelijk een kamer gevonden! Probleem: we waren Patrick & Dimitri kwijt! De hele tijd bleven ze in de TukTuk zitten en gingen wij naar een kamer kijken, maar bij de laatste stop hadden ze bedacht dat ze ook wel even konden gaan kijken... Mannen! Nou goed, toen waren we ze dus kwijt en hebben we bij het guesthouse wat we hadden gevonden gezegd dat we sowieso 1 kamer zouden nemen (voor Marije en mij) en dat de andere kamers een optie zouden blijven tot we de jongens hadden gevonden. Eerst even wat gegeten maar nog steeds niemand te bekennen! Dan maar twee kamers... Dit vond de man van het guesthouse toch niet zo heel leuk! Hij was echt pissig dat we opeens maar 2 kamers namen in plaats van 3, terwijl we heel duidelijk hadden gezegd dat we er maar 1 wilde reserveren en dat de andere 2 een optie waren, zucht! Alles voor het geld! Uiteindelijk ging meneer zelfs nog dreigen met de politie, lekker dan. Ook de hele tijd aan ons zitten te trekken etc, was echt niet fijn! Na een tijdje hebben we maar gezegd: It's okay, you can call the police! Dit antwoord had hij natuurlijk niet verwacht en opeens was het niet meer nodig, de politie was niet te bereiken, uhuuu! Volgens mij is de politie altijd te bereiken ;) maar goed, uiteindelijk toch 2 kamers gekregen, tijd om te gaan slapen na zo'n slopende dag!

De volgende dag de jongens gevonden, zij zijn verkast naar ons guesthouse dus was de man ook weer happy! Alles opgelost, tijd voor nog maar 1 ding: STRAND! De hele dag niks gedaan. Alleen maar gelegen en opgestaan om te zwemmen, ideaal!

De tweede dag in Sihanoukville hadden we een tourtje geboekt naar drie verschillende eilanden. Om 08;00 kregen we eerst ontbijt en om 09;00 vertrokken we naar het eerste eiland. Was alleen niet echt een eiland, we stopten voor een eiland zodat we daar konden snorkelen. Nou, dat snorkelen is over duidelijk niet echt mijn ding! Vind het sowieso al irritant als ik niet door mijn neus kan ademen en vervolgens liep ook nog iedere keer mijn bril vol met water, kreeg ook nog last van mijn oren, dus ik was er klaar mee! :P Gelukkig was het helemaal niet echt mooi en kon je maar een klein stukje onder water kijken dus niks gemist! De volgende stop was het Bamboo Island Koh Russei. Dit was echt een mooi eiland, super rustig, was helemaal niemand te bekennen! Echt leuk. Hier hebben we denk ik ongeveer 4 uur doorgebracht. Tussendoor nog geluncht, een BBQ op strand met Baracude vis, lekker! We voelden ons wel een beetje 'Expeditie Robinson'! Na de lunch nog door de 'jungle' naar de andere kant van het eiland gelopen, hier even gebleven en toen weer terug. Aan het eind van de middag nog bij een ander eiland gesnorkeld (ik heb gepast ;)) en daarmee was er alweer een einde gekomen aan de dag! 's Avonds wat op het strand gegeten en een drankje gedaan in de JJ bar.

De volgende dag was het de dag van kerstnacht. Overdag lekker op het strand gezeten en ons als prinsesjes laten behandelen! Pedicure gedaan, massage genomen, een vrouw heeft ons haar ingevlochten (vinden ze leuk, beetje aan je friemelen, haha) armbandjes gekocht van al die kinderen... Uiteindelijk waren we omringd door de helft van alle inwoners van Sihanoukville volgens mij! Super leuk, al die mensen! Dat ga ik in Nederland echt wel missen... 's Avonds met z'n vieren een echt kerstdiner gegeten, drie gangen. Van alles op, garnalen cocktail, carpaccio, kalkoen, eend, echt kerst he? Toen er ook nog kerstmuziek werd gedraaid en we een kadotje van Maris & Patrick kregen was het kerstgevoel helemaal compleet! Na het eten op stap in de Dolphine Shack, kerstmuts op en gaan, gezellige avond gehad! :)

En dan 1e kerst... Tja, wat doe je op eerste kerst? Een mooi strandje op zoeken? Nou, dat hebben we dus ook gedaan. Een andere dan waar we de afgelopen dagen hadden gezeten. Het was hier wat rustiger en ook mooier! Blauwere zee, witter zand! Top! Hier tot aan het einde van de middag gezeten.'s Avonds tijd voor de tweede kerstmaaltijd, dit keer op strand, uiteindelijk is het pizza geworden, haha! Ook deze avond weer omringd door allemaal kinderen, toen ze Angry Birds op mijn telefoon hadden ontdekt waren ze al helemaal niet meer weg te slaan! Al die kinderen zit op, naast en achter je. Ze kruipen gewoon bij je op schoot en willen dan dat je met ze gaat knuffelen. Als je je hand even wat losser laat dan trekken ze het gelijk weer naar je toe. Heel schattig, maar ook wel sneu. Is natuurlijk gewoon een gebrek aan liefde & aandacht. Hoop dat wij ze dat een beetje hebben kunnen geven! Op een gegeven moment kregen twee jongetjes ruzie met elkaar, zat er eentje, met grote krokodillen tranen op m'n schoot, in die grote bruine ogen... Dacht echt dat mijn hart brak! Na het eten voor de tweede keer kerst gevierd in de Dolphine Shake en weer een leuke avond gehad! Niet al te laat want de volgende dag was het weer tijd om verder te reizen...De dagen in Sihanoukville waren echt voorbij gevlogennn! Zoals alle dagen trouwens...

De volgende dag werden we om 09;45 opgehaald voor onze busreis naar Phnom Penh. Mariska & Patrick bleven nog een dagje, maar ze zouden de volgende dag ook naar Phnom Penh komen, dus was het een proefafscheid, gelukkig zagen we ze de volgende dag weer! De busreis naar Phnom Penh duurde ongeveer 5,5 uur. Aan het eind van de middag kwamen we aan en zijn we op zoek gegaan naar een guesthouse, weer niet makkelijk, weer lang gezocht. Uiteindelijk wel een super leuke gevonden, heel hip & modern met zelfs een jacuzzi! Hier konden we wel een paar dagen vertoeven!

De volgende dag in Phnom Penh was het tijd om de bekende gevangenis Tuol Sleng en de Killing Fields te bezoeken. We begonnen bij de gevangenis. De gevangenis was vroeger een Highschool maar Pol Pot heeft het veranderd in een gevangenis. Voordat de mensen naar de Killing Fields werden gebracht werden ze voor onbepaalde tijd naar deze gevangenis gebracht. Hier zijn de meest erge dingen gebeurd, iedereen werd gemarteld en gepijnigd op de meest bizarre manieren. Van deze martelingen hangen overal afbeeldingen zodat je er echt een beeld van krijgt. Sommige 'martelmaterialen' zie je ook nog staan, een bak bijvoorbeeld, waarin mensen bijna werden verdronken. Naast de afbeeldingen hangen er ook overal foto's van de slachtoffers, voor ze de gevangenis in kwamen zijn er foto's van ze gemaakt, sommigen kijken angstig maar sommigen zie je gewoon lachen, die weten overduidelijk niet wat hen te wachten stond... Echt erg om zo al die gezichten te zien, je weet gewoon dat ze zijn vermoord en niet meer leven... De cellen waren ook bizar om te zien, super klein en daar moesten ze dan met meerdere personen in, echt onmenselijk. Op de grond lachen zelfs nog bloedplekken, brr... Onze gids vertelde na afloop dat hij zelf niet in de gevangenis heeft gezeten, maar dat het hele land eigenlijk een gevangenis was. Hij heeft veel familieleden en vrienden verloren destijds, hij zei dat hij er nog een trauma van heeft (tja, logisch) en dat hij dit werk eigenlijk helemaal niet wil doen, maar dat het moet van de overheid... Na de gevangenis zijn we naar de Killing Fields gereden. Hier kreeg je een audioset zodat je bij iedere plek hoorde wat daar was gebeurd, op die manier hoorde je het verhaal van begin tot eind. De Killing Fields zijn een paar 'grasvelden' maar daarin diepe kuilen en massagraven. Raar dat daar waar je loopt, gewoon lijken liggen... Vond het hier wel moeilijker om me er een voorstelling bij te maken, bij de gevangenis was alles wat 'echter' zeg maar! Totdat we bij de Killing Tree kwamen. Tegen deze boom werden kleine baby's doodgeslagen terwijl hun moeders toekeken. Vervolgens werden de vrouwen verkracht en zelf ook vermoord! Dat is toch wel heftig om te zien! Nog een beetje vol van alles de Killing Fields weer verlaten. Onderweg verjaardagskadotjes gekocht voor Mariska. Daarna snel naar het busstation om hen op te pikken, we waren alleen wat laat, overal file namelijk... De eerste bus die aankwam was dan ook niet van hen, we besloten om maar terug te gaan naar het guesthouse want daar zouden ze wel zijn! Onze chauf wilde toch nog even kijken bij een ander busstation, en jawel, daar zaten ze al braaf 3 kwartier te wachten!!! Tis zonde! Even hun kamer ingecheckt en 's avonds wat gaan eten. Na het eten zijn we richting de barstreet van Phnom Penh gegaan, uiteindelijk beland in Pontoon, super leuke club met een heeele goede DJ! Om 00;00 de verjaardag van Mariska gevierd, volgens mij heeft ze een goed feestje gehad, want het was echt een briljante avond! :)

Het plan was eigenlijk om de volgende dag verder te reizen naar Ho Chi Minh City (Vietnam), maar Marije voelde zich niet zo lekker en we hadden maar een paar uurtjes geslapen dus leek het ons beter om nog een dagje te blijven! Deze dag niet veel gedaan, bij de Jacuzzi in het zonnetje gezeten en 's middags wat uurtjes slaap ingehaald. 's Avonds voor de aller allerlaatste keer met z'n vieren gegeten, jaja, nu echt...

De volgende dag was het dan zo ver, backpacks ingepakt en op naar Vietnam, dit keer met z'n 2-en! Toch wel raar hoor, na 3 weken met z'n vieren te hebben gereisd... Toen het tijdstip van vertrek naderde voelden we ons ook allemaal een beetje zenuwachtig, haha, je had het moeten zien! Patrick kon zelfs niet meer op zijn stoel blijven zitten en toen de bus er eenmaal was kwamen er zelfs wat traantjes! 3 weken lijkt niet lang, maar toch beleef en deel je heel veel met z'n allen dus daardoor is het wel echt heel gek om dan afscheid te moeten nemen! Precies om 12:30 vertrok onze bus naar HCMC. Tussendoor nog een aantal keer gestopt bij de grens, maar alles was heel goed geregeld en zo stonden we al snel in Vietnam. Je mag niet met een bus over de grens, dus moest iedereen de streep overlopen, zag er dan wel weer grappig uit :p Rond 18;30 zijn we gisteren aangekomen. We waren een beetje huiverig voor Vietnam, we hadden al wat mindere verhalen gehoord, geen vriendelijke mensen, HCMC super drukke stad... Maar wij vinden het tot nu toe eigenlijk erg leuk! Zijn er natuurlijk nog maar een dag, maar toch... Mensen doen super aardig en het is inderdaad heel druk, maar niet vervelend of zo! Rijden echt ZO veel scooter, niet normaal meer! We zitten in een super leuk en gezellig wijkje waar je helemaal niet echt door hebt dat je in een miljoenenstad zit! Vandaag een dagje beetje door te stad slenteren en shoppen en morgen gaan we richting het strand, daar oudjaar vieren!

Nou, dat was het weer! Eindelijk, er is een eind aan gekomen...

Have fun morgenavond & tot volgend jaar!

X Yara